Ήταν μεγάλο χρέος να τακτοποιηθούν όλα τα «χαρτιά» της Λέσχης, που φυλάγονταν μέσα σε κασέλες, τσάντες, ντοσιέ... και όλα μαζί σαν μάρτυρες απολογίας να μας μιλήσουν και να μας θυμίσουν όλα αυτά τα κινηματογραφικά που μας απασχόλησαν, τις ταινίες που απολαύσαμε στα... μαγικά σκοτάδια, στην πεντηκονταετή λειτουργία της!
Και ήταν όλα αυτά μια πολύτιμη εμπειρία που μας βοήθησε να μάθουμε να «διαβάζουμε» τα φιλμς. Να γνωρίσουμε τόσους και τόσους δημιουργούς, άλλους διά ζώσης κι άλλους στο σελιλόιντ.
Να παρακολουθήσουμε στα ετήσια συνέδρια των λεσχών τις αναλύσεις των σπουδαίων ομιλητών γύρω από τα μεγάλα κοινωνικά θέματα λαών και ανθρώπων.
Για τις ταλαιπωρημένες ψυχές, τις πονεμένες, όλη την ανθρώπινη τραγωδία.
Αυτά όλα, με τη δυνατότητά μας, χωρίς λογοτεχνικές αρετές και θεωρητικές αναλύσεις, είναι μπροστά σας, πάντα μέσα από τις ταινίες...