«Δεν κρατάτε στα χέρια σας ούτε ντοκουμέντο ούτε τουριστικό λεύκωμα, παρά μια εθνογραφία του στιγμιαίου, μια διάσωση βλεμμάτων, στάσεων σώματος και κινήσεων από διάφορα μέρη του Πλανήτη. Κρατάτε μια συλλογή στιγμών, που έγιναν όχι με το χέρι, αλλά με την ψυχή και φιλοδοξούν να αποτελέσουν κομμάτι της συλλογικής μας εμπειρίας. Μια πρόσκληση να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας, μια πρόσκληση να συμμετάσχουμε στη συνεχιζόμενη αφήγηση της ανθρωπότητας. Δεν πρόκειται για μια ελεγεία σε έναν χαμένο κόσμο, αλλά για μαρτυρία ενός κόσμου που επιμένει να υπάρχει – μακριά από τον θόρυβο, σε χαμηλούς αλλά αυθεντικούς τόνους. Μέσα στις σελίδες αυτού του λευκώματος θα αναγνωρίσετε κάτι δικό σας παρόλο που δεν είσαστε εκεί όταν ο Μπολιάκης πατούσε το κλείστρο. Κι αυτό είναι κάτι πολύτιμο».

Από τον πρόλογο της Ειρήνης Κοντογεωργίου