Μέσα από 33 ιστορίες, φαινομενικά αυτοτελείς αλλά κατά βάθος με μια συνέχεια μεταξύ τους, ο Ίνγκο Σούλτσε μιλάει για το σήμερα του ρώσικου λαού στην Αγία Πετρούπολη. Με μια εντυπωσιακή ευρηματικότητα, άλλοτε τρυφερή και άλλοτε απάνθρωπα σκληρή, άλλοτε μακάβρια και άλλοτε διασκεδαστική, κατορθώνει να παρασύρει τον αναγνώστη του πότε σε μια αλυσίδα συνειρμών και πότε σ ένα λαβύρινθο συναισθημάτων, όπου η σκέψη δεν προλαβαίνει να ακολουθήσει τις εικόνες.

Μ ένα λόγο σαρκαστικό και δυνατό -φόρος τιμής στους μεγάλους της ρώσικης παράδοσης, από τον Γκόγκολ στον Πάστερνακ και από τον Τσέχοφ στον Ναμπόκοφ- ο Σούλτσε περιγράφει τη μοναξιά και την «ταπεινή» καθημερινότητα ενός λαού που έχει πλέον την αίσθηση ότι η ζωή κυλά απλώς επειδή πρέπει να κυλήσει, αφήνοντας στον αναγνώστη μια πικρή γεύση για το σήμερα ενός λαού με τέτοια ιστορική ταυτότηταΙ Το βιβλίο που έκανε γνωστό το όνομα του Σούλτσε σε όλο τον κόσμο.