Eίναι γεγονός ότι καταγράφοντας μερικούς αρχαίους Έλληνες λογίους, της προ Χριστιανικής εποχής, από τον, σχεδόν, τότε ξαπλωμένο Ελληνισμό και από την Ελλάδα γενικά, μία φωνή μέσα μου διαμαρτυρόταν ότι δεν συμπεριελάμβανα και τις αρχαίες Ελληνίδες λογίους.

Έσπρωχνα προς το βάθος της ψυχής μου αυτή τη διαμαρτυρία σκεπτόμενη, ρητά, ότι αυτό ας γραφεί από άλλους ερευνητές.

Μα τώρα, επειδή σε λίστες στο ίδιο τετράδιο που είχα καταγράψει τους άρρενες λογίους, είχα γράψει και μερικές λόγιες, αρχής γενομένης της ξεχωριστής μας ποιήτριας Σαπφούς, έτσι τυχαία, αποφάσισα σε ένα μικρό βιβλίο να καταγράψω 22 λόγιες. Ίσως υπάρχουν και άλλες. Με αυτό ικανοποιώ, εν μέρει, τη φωνή του εσωτερικού μου κόσμου.

Το Πάνθεον λοιπόν των π.Χ. Ελλήνων λογίων, στολίζουν πάρα πολλοί άνδρες, ίσως χιλιάδες, ενώ η γράφουσα έχει καταγράψει περί τους πεντακόσιους πενήντα και έχει εκδώσει, σε τέσσερα βιβλία γύρω στους 250-280. Στα βιβλία αυτά, καταγράφονται οι λόγιοι: 1) της Μ. Ασίας, 2) του Αιγαίου Πολιτισμού και Ηπειρωτικής Ελλάδας, 3) των Αθηνών-Αττικής και 4) της Μεγάλης Ελλάδας (Magna Grecia).

Στο 5ο μικρό βιβλίο γράφηκαν οι 22 λόγιες γυναίκες. Για όλες σχεδόν, γράφτηκαν οι Πατρίδες που τους γέννησαν, ή έδρασαν.

Και σήμερα που είναι μια ξεχωριστή ημέρα 07-03-2018, που τελειώνει ο χειρόγραφος κατάλογος των αρχαίων λογίων γυναικών, ας είναι ένα μνημόσυνο για τις Γυναίκες αυτές που στόλισαν και εξύψωσαν το γόητρο της σύγχρονης Ελληνίδας Γυναίκας, έδειξαν ότι μπορούν οι γυναίκες του κόσμου να παραβληθούν με τους άνδρες, όπως: στη μουσική τέχνη, στην έκφραση του λόγου, στην ανδρεία κ.λπ.

Τα επαγγέλματα της γλυπτικής, της ζωγραφικής, της κεραμικής, της ανδριαντοποίησης, της χαλκογραφίας, της στρατιωτικής ζωής κ.λπ., ήταν επαγγέλματα για τους άνδρες. Δεν είχαν οι γυναίκες θέση στην Εκκλησία του Δήμου, στους αγώνες, στους πολέμους, στις κατασκευές όπλων κ.λπ. Μόνον μερικές, οι πιο μορφωμένες, συμμετείχαν σε μερικά Συμπόσια, οι εταίρες. Προσέφεραν όμως μεγάλη υπηρεσία στην αγωγή και ανατροφή των παιδιών, στις οικιακές εργασίες, αργαλειούς κ.λπ. Ιέρειες, μάντισσες, σίβυλλες, καθώς και εταίρες. Ή, κατά, τις εορτές, ως χορεύτριες, ως κανηφόροι και λίγες στη συμμετοχή των συμποσίων.

Με πολλούς αγώνες, η σύγχρονη γυναίκα εξισώθηκε επαγγελματικά με τον άνδρα, δηλ. κατέλαβε με την αξία της σχεδόν, όλα τα επαγγέλματα, όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες, είναι καλή μητέρα, καλή σύζυγος και προάγει την παραγωγή της πατρίδας της.

Υπολείπεται η εξίσωση των γυναικών της Ανατολής και των υπανάπτυκτων χωρών. Αλλά, ας συνειδητοποιήσουν όλοι, δηλ. το κράτος, να εξισωθούν και στην αμοιβή, γιατί η προσφορά τους στην κοινωνία είναι ίσως μεγαλύτερη των ανδρών. Ας είναι η ευχή όλων μας για όλες.

Και ας αρχίσουμε με την πρώτη εξ όλων, τη Σαπφώ και στη συνέχεια με τον υπόλοιπο γυναικείο αρχαίο Ελληνικό πληθυσμό και τη δραστηριότητά του.