Το παρόν συνεγράφη ύστερα από δύο ατυχείς συνεργασίες τις οποίες είχα στην καριέρα μου προσφάτως, το 2014. Θα έπρεπε αυτό το βιβλίο να το αφιερώσω σ' αυτούς, πρόκειται για δύο manager, αφού με την ανήθικη συμπεριφορά τους μου άλλαξαν τη ζωή προς το καλύτερο. Εξαιτίας της συμπεριφοράς του πρώτου και των ψεύτικων ιστοριών που μου αράδιαζε πήρα την απόφαση να ξεκινήσω μια δική μου εταιρία. Εξαιτίας της άλλης, μιας υποκρίτριας κυράτσας, πήρα την απόφαση να συγγράψω αυτό το βιβλίο. Όχι, δε θα αναφέρω τα ονόματά τους. Δεν έχει νόημα οι “τρομοκράτες” των επιχειρήσεων, της ζωής, της εργασίας να αναφέρονται. ’λλωστε μου έκαναν καλό και ο ένας και η άλλη. Όμως δεν θα τους ευχαριστήσω κιόλας. Γιατί ούτε εγώ θα ευχαριστηθώ, αφού δεν θα τους δω ποτέ να διαβάζουν το βιβλίο μου και να στραβώνουν τα μούτρα τους.

Σήμερα οι περισσότεροι αναζητούν έναν ηγέτη. Θεωρούν πως ένας ηγέτης θα μας τραβήξει αρπάζοντάς μας από το βούρκο και θα μας σώσει. Συνήθως τους ηγέτες τους χτίζουν οι απλοί άνθρωποι. Οι απλοί άνθρωποι σε σχέση με τους ηγέτες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς οι οποίοι αναζητούν ελπίδα και τους σφουγγοκωλάριους, αυτούς οι οποίοι έχουν την ψυχολογία του μικρού εκείνου ψαριού, που επιβιώνει καθαρίζοντας τα δόντια του καρχαρία.

Στις επιχειρήσεις, στη ζωή μας, στην πολιτική κυρίως υπάρχουν manager, υπάρχουν διαχειριστές, αλλά όχι ηγέτες. 'Ανθρωποι, δηλαδή που λειτουργούν και επιβάλλονται με το φόβο και τον εκβιασμό, όχι εμπνέοντας και γνωρίζοντας το αντικείμενο της εργασίας.

Το πόνημα αυτό δεν είναι, βεβαίως, επιστημονικό. Είναι ένα βοήθημα για όσους ασκούν ηγεσία, επιθυμούν να βελτιωθούν, να αναπτυχθούν και να εμπνεύσουν τους ανθρώπους τους.

Είναι ένα βοήθημα για όσους καταπιέζονται από ατάλαντα, ανιστόρητα, αγεωγράφητα, ανηλεή, απαίδευτα, ανέραστα, απρόσιτα, απαράδεκτα, αγενή, αμόρφωτα υποκείμενα.

Είναι ένα βοήθημα για τους σπουδαστές μου και φοιτητές μου, αλλά και για τα στελέχη επιχειρήσεων στα οποία προσπάθησα να μεταλαμπαδεύσω τις γνώσεις μου, την εμπειρία και ένα τέτοιο τρόπο σκέψης, γραμμένο με χιούμορ, ειρωνεία και καυστικό λόγο.

Χρειάζονται τρία χρόνια να μελετήσει και να ενστερνιστεί κάποιος το βιβλίο. Ένα μάθημα κάθε εβδομάδα και μετά πρακτικά να προσπαθήσει εφαρμόσει. Μπορεί όμως να το διαβάσει και σε είκοσι περίπου λεπτά.