Το κόσμημα υπήρξε επί αιώνες σύμβολο κοινωνικής τάξης και πλούτου και απέκτησε μία διαφορετική διάσταση στα τέλη του 19ου αιώνα: τότε ακριβώς η αναγνώριση της αξίας του χειροποίητου ανέδειξε και την αξία του χειροποίητου κοσμήματος, το οποίο άρχισε να εκτιμάται όχι τόσο βάσει των υλικών που είχαν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή του, αλλά με γνώμονα τη σχεδιαστική του ιδιαιτερότητα. Τα χρόνια που ακολούθησαν αναγνωρίστηκε πλέον και η αξία του κοσμήματος ως έργου τέχνης. Αλλωστε, πολλοί καλλιτέχνες ασχολήθηκαν ή ασχολούνται με το σχεδιασμό κοσμήματος χρησιμοποιώντας όχι μόνο τις «παραδοσιακές» πολύτιμες ύλες, αλλά και πολλά άλλα «ευτελέστερα» υλικά, όπως το δέρμα, το ξύλο, το κρύσταλλο, το πλαστικό. Τα συγκεκριμένα κοσμήματα είναι χειροποίητα και εμπνευσμένα από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.