Το 1850, ο J.J.G Henriques, μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς του, αποφάσισε να ιδρύσει μια εταιρεία παραγωγής κρασιού Μαδέρας, που ονόμασε Ηenriques & Henriques. Η πρώτη του κίνηση ήταν να αγοράσει αποθήκες, για να έχει τους χώρους να παλαιώνει τα κρασιά, μιας και η μεγάλη παλαίωση είναι σημαντικός παράγοντας για την διαμόρφωση της ποιότητας μιας Μαδέρας.
Η αποθήκη που τελικά αγόρασε ο Henriques ήταν παλιό οινοποιείο και στο υπόγειο του βρήκε κάποια βαρέλια με, ήδη, κάποιες παλιές Μαδέρες. Οι εργάτες του οινοποιείου έλεγαν πως δεν είχαν στοιχεία για την ακριβή ηλικία των κρασιών αυτών, αλλά ήταν σίγουροι πως υπήρχαν εκεί τουλάχιστον για τα πενήντα τελευταία χρόνια!

Μετά από αρκετές δεκαετίες, το 1927, ο αρχιοινολόγος των Ηenriques & Henriques αποφάσισε πως η παραπάνω παραμονή αυτών των κρασιών στα βαρέλια δεν θα τα ωφελούσε, οπότε εμφιάλωσε τις μικρές ποσότητες που είχαν μείνει μέχρι εκείνη την στιγμή.

Έτσι γεννήθηκε το Grand Old Boal. Το σίγουρο είναι πως, 80 χρόνια μετά, ο αριθμός των φιαλών που επιβιώνουν είναι πολύ μικρός, για ένα κρασί το οποίο είναι, ουσιαστικά, ανεπανάληπτο.