To Golden White του Λαλίκου έχει ένα όνομα που δεν παραπέμπει στο χρώμα του κρασιού (αφού αυτό είναι απαλό λεμονοπράσινο) αλλά στο ότι όποιος το αγοράζει (στην τιμή που το αγοράζει) νιώθει πως μάλλον αγόρασε χρυσό! Το άγριο Ασύρτικο παίρνει τα ηνία στην πυκνή δομή του στόματος, ενώ το Μοσχάτο αφήνει το χαρακτήρα του να ξεδιπλωθεί στα αρώματα. Το πάντρεμα είναι μια τυπική περίπτωση όπου 1+1=3, ή 1+1= Χρυσός.

Ένα μεγάλο πρόβλημα του χώρου του Κρασιού είναι το ότι οι πιο πολλοί οινοπαραγωγοί παίρνουν τον εαυτό τους πολύ σοβαρά. Όλοι νομίζουν ότι παράγουν κρασί εφάμιλλο του Chateau Petrus και, αν το κοινό δεν τους το αναγνωρίζει, το πρόβλημα δεν το έχουν αυτοί ή τα κρασιά τους αλλά οι άλλοι. Και τότε αρχίζουν τα προβλήματα - για αυτούς και όχι για τους άλλους. Μέσα σε αυτό το στρεβλό κλίμα, ο Κωνσταντίνος Λαλίκος είναι μια ανάσα γεμάτη φρεσκάδα. Υπάρχει πολύ σοβαρή δουλειά στο αμπέλι και στο κελάρι, που δίνουν μια εξαιρετική ποιότητα, αλλά όταν έρχεται η στιγμή που στήνεται η ταυτότητα της κάθε εμφιάλωσης, ο Λαλίκος δημιουργεί προϊόντα που μας θυμίζουν ότι το κρασί, πάνω από όλα, πρέπει να είναι άμεσο, χαρούμενο, καθόλου ελιτίστικο και, πάνω από όλα απολαυστικό. Πετάξτε από πάνω σας την σοβαροφάνεια, ελάτε στον κόσμο του Λαλίκου και δείτε πόσο σοβαρή δουλειά γίνεται..