Γραμμή Βικτώρια Πειραιάς και αντίστροφα, έξι μέρες την εβδομάδα και πάντα σ΄ αυτή τη διαδρομή όλες οι γειτονιές του κόσμου ταξιδεύουν πλάι σου, τρέχοντας για τον επιούσιο. Τους βλέπεις να στριμώχνονται να βρουν θέση, να βιάζονται να κατεβούν στη στάση τους, για να προλάβουν το επόμενο μέσο μεταφοράς, στα μάτια τους διαβάζεις αγωνίες, παράπονα, ελλείψεις, προσδοκίες, όνειρα τις πιο πολλές φορές απατηλά.

Εννιά διηγήματα που μας θυμίζουν, με κάθε τρόπο: "Κάνε το καλό και θα το βρεις στο δρόμο σου". Ένας παππούς που αγαπάει τη μουσική και αφήνεται στη μαγεία της, δυο κορίτσια, συμμαθήτριες, που μοιράζονται μια τυρόπιτα, και χρόνια μετά, η μία θα σώσει τον γιο της άλλης, μια μικρή μανούλα, Ρομά στην καταγωγή, μα μανούλα στη ψυχή, με το μωράκι της, που μέσα στην ακρίβεια θα βρει τρόπο να το ταΐσει, ο κύριος... Μπούμπης που δεν τον άλλαξαν τα χρόνια, ο καλός κύριος Χρήστος, ο ταξιτζής, δυο άγνωστα μεταξύ τους νεαρά παιδιά που από ένα απότομα φρενάρισμα του τρένου θα βρεθούν αγκαλιά και έτσι θα μείνουν κι αργότερα, ένα μπουφάν που σώζει μια ζωή και φέρνει ευτυχία.