Στο λεύκωμα ξετυλίγεται μια σεκάνς από πορτρέτα Ελλήνων και ξένων δημιουργών που έχουν σημαδέψει την πνευματική και πολιτιστική ζωή της σύγχρονης Ελλάδας, δίπλα σε κάποιες αδυναμίες του φωτογράφου.

«Υπάρχει μια ευκολία στο να φωτογραφίζει κανείς ανθρώπους της τέχνης και παράλληλα μια δυσκολία. Η ευκολία συνίσταται στο ότι δεν χρειάζεται πάντοτε να τους συστήσει, κατοικούν στη δημόσια σφαίρα των εμπειριών και των ονείρων μας. Η μορφή τους μερικές φορές ενεργοποιεί μια θετική υποδοχή σχεδόν ανεξάρτητα από την ποιότητα της φωτογραφίας, ενώ οι ίδιοι συχνά είναι εξοικειωμένοι με την έκθεση στον φακό. Η δυσκολία συνίσταται στο να ξεπεράσει κανείς την ονομαστική αξία, την επινοημένη περσόνα του καλλιτέχνη και, συχνά μέσα σε ελάχιστο χρόνο, να συλλάβει κάτι από την προσωπική του αύρα, τον ρευστό εκείνο χώρο ανάμεσα στον άνθρωπο και τον δημιουργό. Ο Ηλίας Μπουργιώτης αναγνωρίζει την ευκολία αλλά στρέφεται στη δυσκολία, και με αυτή την επιλογή στο νου επιχειρεί να μας συστήσει κάποιους από τους ήρωες των πνευματικών μας περιπλανήσεων. Παράλληλα, ενισχύει την πεποίθηση ή ευχάριστη ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ακόμη ένας άλλος κόσμος διαθέσιμος: ευφάνταστος, εμπνευσμένος, εναλλακτικός, στραμμένος όχι στην, κυρίαρχη σήμερα, ωμή πεζότητα του ωφελιμισμού αλλά στην ποιητικότητα της ανθρώπινης ψυχής».

Από τον πρόλογο του Ηρακλή Παπαϊωάννου