...είτε εξ αρχής είτε από πολύ παλιά. Κοινό τους γνώρισμα, η γενική αποδοχή τους, παρά το γεγονός ότι αλλοιώνουν το γράμμα και το πνεύμα του Κειμένου...
-Ο Αισχύλος στον «Αγαμέμνονα γράφει (στον στίχο 688):
ΕΛΕΝΑΣ, ΕΛΑΝΔΡΟΣ, ΕΛΕΠΤΟΛΙΣ. Πώς και γιατί το ΕΛΕΝΑΣ έγινε ΕΛΕΝΑΥΣ και έκτοτε γενικώς εκθειάζεται η - λανθασμένη - «διόρθωση»/παρέμβαση;
-Ο Ευριπίδης στις «Βάκχες», στο θεωρούμενο «δυσνόητο» χωρίο, (στ.402-411) δεν γράφει ούτε εννοεί ότι ο Νείλος αρδεύει την... Πάφο. Πώς και γιατί επεκράτησε το αντίθετο και τι, πραγματικά, λέει ο Ευριπίδης;
-Ο Αριστοφάνης στις «Νεφέλες» δεν σατιρίζει τον Σωκράτη, πως γενικώς πιστεύεται... Τι και ποιον σατιρίζει;
Η αποκατάσταση του ορθού, όσον αφορά το «γράμμα» στις δύο πρώτες περιπτώσεις, εμπεριστατωμένη και ενδιαφέρουσα, ήταν οπωσδήποτε πιο= εύκολη από την αποκατάσταση του «πνεύματος», στην τρίτη περίπτωση...