Όταν τα σφυριά, τα μαχαίρια, οι μηχανές που θερίζουν,
τα εργοστάσια, οι δογματικές εικόνες, τα θεάματα,
το κόκκινο χρήμα, το κόκκινο κρέας, ο πολυέλαιος
και το λευκό ψωμί χάνουν τα όριά τους,
τότε ο άνθρωπος αρχίζει και μετρά όρια έως το εκατό
και πάλι από την αρχή, και πάλι και πάλι.
Φλέγεται να μετράει, μήπως σας θυμίζει κάτι;
Μετά γκουγκλάρει να βρει μια ανάσταση που ζήλεψε στον ύπνο του.