Ο ποιητής μετέχει στο αιώνιο, το απέραντο και το Ένα. Στη σκέψη του, ο χρόνος και ο χώρος διαλύονται - όπως και ο αριθμός. Οι στίχοι του δεν περιορίζονται από τις διαστάσεις του κόσμου? αναπνέουν στον εσωτερικό χώρο του είναι.

Αυτή η συλλογή ταξιδεύει στον μη-τόπο του ποιητικού νου, εκεί όπου οι γραμματικοί χρόνοι είναι απλώς φορείς υπαρξιακών αποτυπωμάτων. Ο αναγνώστης προσκαλείται να εισέλθει σ’ ένα ιδιωτικό σύμπαν - να σταθεί ανάμεσα σε σιωπές, σε τόλμη, σε μνήμες σωματικές και άυλες.

Εδώ, ο Έρως δεν είναι μονάχα αίσθηση ή επιθυμία. Είναι αναπόσπαστο μέρος της ψυχής που αναγνωρίζει το κάλλος και το ποθεί ως ανάμνηση του Ιδεώδους. Πλησιάζει τον Πλάτωνα καθώς υψώνεται απ’ το σώμα προς την ιδέα - αλλά στέκεται και πλάι στον Καβάφη, εκεί όπου το σώμα διασώζει το παρελθόν ως αφή, ως άρωμα, ως μυστική αφήγηση της ηδονής και της απώλειας. Ο έρωτας, σε τούτους τους στίχους, είναι οδός προς το Ένα και ταυτόχρονα μυστικός τρόπος του να υπάρχεις - με πληγή, με μνήμη και με μεγαλείο.