ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΤΑΣΕΙΣ

Οι λογοτεχνικές μεταφράσεις κατά το διάστημα από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους (1830) μέχρι τις αρχές του 20 ού αιώνα συνιστούν καθρέφτη κυρίαρχων αισθητικών τάσεων σε μια περίοδο συγκρότησης της πολιτισμικής ταυτότητας του νέου ελληνισμού και διαμορφώνουν το κέντρο του εγχώριου λογοτεχνικού πολυσυστήματος. Η εκτίμηση του ρόλου τους καθίσταται αναγκαία για την περιγραφή του νεοελληνικού λογοτεχνικού τοπίου, λόγω της κυρίαρχης παρουσίας τους όχι μόνο στις αυτοτελείς εκδόσεις, αλλά και στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο στην Ελλάδα.

Στην παρούσα έκδοση πραγματοποιείται η καταγραφή και ο σχολιασμός μεταφράσεων λογοτεχνικών κειμένων που δημοσιεύτηκαν σε ελληνικά περιοδικά του 19 ου αιώνα και αποκαλύπτουν κυρίαρχες πνευματικές αναζητήσεις της περιόδου. Η αποδελτίωσή τους, που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας κατά την υλοποίηση του προγράμματος «Η υποδοχή της ξένης λογοτεχνίας στην Ελλάδα του 19 ου αιώνα μέσα από τα περιοδικά (1831-1900)», εντάσσεται στο πλαίσιο μιας αναθεωρημένης προσέγγισης των λογοτεχνικών μεταφράσεων και της απόπειρας μιας διευρυμένης μελέτης τους κατά τη φιλολογική έρευνα της πρόσληψης ξένων λογοτεχνιών στην Ελλάδα.

Μέσα από τη μελέτη τους ανιχνεύονται ιδιαίτερες πτυχές του μεταφραστικού φαινομένου, που αποτελεί δεσπόζουσα μορφή διαύλου ανάμεσα στην ελληνική γραμματεία και στις ξένες γραμματείες καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ενώ επιχειρείται η ανάδειξη του έργου πολλών μεταφραστών και η αποτίμηση των μεταφραστικών επιλογών τους, οι οποίες καθόρισαν τη διακίνηση ιδεών στην Ελλάδα και την πρόσληψη ξένων έργων και δημιουργών.