Ο τίτλος αυτής της δουλειάς είναι απλός, όπως και οι άνθρωποι που απεικονίζει: Ανθρώπων Έργα. Έργα γεννημένα από τα χέρια, την εμπειρία, την καθημερινή επαφή με τη γη, τη θάλασσα, τα ζώα και τα υλικά. Δεν είναι μόνο τέχνες - είναι τρόποι ζωής που κουβαλούν μέσα τους ιστορία, ταυτότητα και σιωπηλή σοφία.

Εδώ και είκοσι χρόνια εργάζομαι ως φωτογράφος, με κύριο άξονα το πορτρέτο και τη ντοκουμενταριστική προσέγγιση. Σπούδασα φωτογραφία στην Ελλάδα και στην Αγγλία και από τότε η δουλειά μου έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Φωτογραφίες μου έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά, εφημερίδες και ειδησεογραφικά μέσα, πάντα με επίκεντρο τον άνθρωπο, τον τόπο και την καθημερινότητα.

Αυτή η δουλειά είναι καρπός μιας μακράς συνάντησης με την Τήνο. Όχι την τουριστική, αλλά την Τήνο των ανθρώπων που συνεχίζουν να δημιουργούν με τα χέρια, να παράγουν, να φροντίζουν. Εδώ θα γνωρίσετε τον ψαρά που ξεδιαλέγει τα δίχτυα του χαράματα, τον καλλιεργητή που φυτεύει με υπομονή, τον τσαγκάρη που ράβει το δέρμα, τον σαμαρά που φτιάχνει ακόμα σαγές για ζώα, τη γυναίκα που πλέκει με το βελονάκι στο κατώφλι, τον άνθρωπο που ταΐζει καθημερινά τα περιστέρια του, τον αγιογράφο, τον μαρμαρά, τον κεραμοποιό, τον μελισσοκόμο, τον υφαντή, τη μαγείρισσα που ζυμώνει γλυκά με μνήμες.

Σε έναν τόπο που σιγά σιγά αλλάζει και αδειάζει, που οι παλιές τέχνες και οι τρόποι χάνονται, η αποτύπωση αυτών των ανθρώπων δεν είναι απλώς καταγραφή. Είναι πράξη μνήμης και ευγνωμοσύνης. Γιατί μαζί με εκείνους φεύγει και ένα κομμάτι της παράδοσής μας - κι αυτό δεν πρέπει να χαθεί αθόρυβα.