«Από πού προέρχεται η αγάπη για τις γυναικείες πατούσες; Και το κυριότερο, προς τα πού πηγαίνει; Πέλματα, πατούσες, δάχτυλα, φτέρνες, αστράγαλοι, καμάρες, μύτες των ποδιών, γάμπες, γόνατα, μηροί άκρα. Είναι οι άνθρωποι που τα αγαπούν στ’ αλήθεια άνθρωποι των άκρων; Ακραίοι, των οποίων το πάθος τους αυτό οδηγεί αναπόφευκτα σ’ ακρότητες; Μήπως ένα τέτοιο ζήτημα είναι στ’ αλήθεια υπερβολικά χαμερπές για να ασχοληθεί κανείς στα σοβαρά μαζί του, όσο χαμερπή είναι και τα πέλματα που βαδίζουν και σέρνονται στη γη;» Ένα λοξό, λυρικό, ευρηματικό και παιγνιώδες πεζογράφημα για την εμμονή, τον πόθο, το φετίχ, ένας ύμνος στα γυναικεία πόδια.