Μιλώντας για τους «τόπους εξουσίας» στην Ελλάδα, η σκέψη μας πηγαίνει αυτομάτως στους κλασικούς, θεσμικούς τόπους εξουσίας, εκεί δηλαδή όπου ασκείται με πραγματικούς όρους η πολιτική, η κρατική εξουσία: το Μέγαρο Μαξίμου, πρωτίστως, αλλά και η Βουλή των Ελλήνων, το Προεδρικό Μέγαρο, το Υπουργείο Εξωτερικών, ακόμη και η Τράπεζα της Ελλάδος. Ωστόσο, η εξουσία ασκείται, εκδηλώνεται και προβάλλεται και σε άλλους τόπους, λιγότερο αναμενόμενους, χωρίς ενίοτε τη βαριά θεσμικότητα, αλλά με έντονο συμβολισμό και υποδηλώσεις. Για σκεφτείτε, λ.χ., τα γραφεία εκδοτικών συγκροτημάτων, ή εμβληματικούς χώρους πολιτισμού, όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ίσως ακόμη και τις κερκίδες επισήμων των γηπέδων ή το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και τους τόπους διακοπών πρωθυπουργών, όπου εκτυλίχθηκαν γεγονότα λίγο ή καθόλου γνωστά στο κοινό και γράφτηκε αυτό που λέμε η «μικρή Ιστορία» της σύγχρονης Ελλάδας, ιδιαιτέρως από το 1974 έως σήμερα.

Οι συντάκτες των κειμένων για τους «τόπους εξουσίας» στην Ελλάδα είναι ανάμεσα στις καλύτερες δημοσιογραφικές πένες της χώρας. Όλοι δε μαζί συνιστούν ένα εντυπωσιακό σύνολο εγκυρότητας και αξιοπιστίας, χαρακτηριστικά τα οποία προσφέρουν γενναιόδωρα στην έκδοση αυτή, καθιστώντας εξόχως ενδιαφέρουσα την ανάγνωσή της.