Ικέτιδα

Βρέχει πάνω από την Κοιλάδα της Παναγίας
οι αγκινάρες της Ιερουσαλήμ ευλαβικά
υποκλίνονται στο μεσημεριανό σύθαμπο
τα ροδόδεντρα τρεμουλιάζουν
τα πεύκα αγέρωχα σιωπούν
και ένας ήλιος θολός αίφνης φωτίζει τη βροχή
χαρμόσυνα αναγγέλλει μια παρουσία
είσαι εσύ
αγέρωχη και σιωπηλή
αν σε αγγίξω θα χαθείς
τα χείλη σου υγρά
στην ηλιόλουστη βροχή
μνήμες ανάμεικτες αναδεύουν
υπομονετικά σμιλεύουν
ένα χαϊκού
τις αγιασμένες λέξεις θωπεύω
με τα δικά μου πάθη της βροχής
με λίγα λόγια σε ικετεύω