Όλα ξεκίνησαν από ένα μήνυμα: «Έχω κάτι για σένα. Έλα να με βρεις». Έτσι απλά.

Μία συγγραφέας και μία μάνα καρδιάς συνδέονται μέσω Facebook. Χωρίς να γνωρίζει η μία την άλλη, αποφασίζουν να συναντηθούν. Σε αόριστο τόπο και χρόνο, ένα πολύχρωμο σαλόνι, γεμάτο ζωγραφιές, χαρούμενες αναμνήσεις του ζωντανού ακόμη παρελθόντος, πολλά και διαφορετικά βάζα με γλυκά του κουταλιού κάθε λογής και μια τρυφερή γάτα που γουργουρίζει ευχαριστημένη, φιλοξενεί τις δύο φίλες και τις πολύωρες εξομολογήσεις τους.

Είναι και οι δύο μάνες, κόρες, σύντροφοι, πρώην και νυν γυναίκες ολόκληρες για εκείνες, όμως μισές για τα μέτρα και σταθμά της κοινωνίας που τις φιλοξενεί. Η Εύα και η κυρία Ελευθερία είναι το παρόν και το παρελθόν, το τώρα και το πριν, που αποφασίζουν να κάτσουν να πιούν καφέ στο σαλόνι και να συζητήσουν για όλα όσα πονάνε, για όλα όσα κρύβουν, για όλα όσα φοβούνται να κατονομάσουν χρόνια.