Κι όμως, στο βιβλίο τούτο που κρατάς, αναγνώστη, θα βρεις ένα νου να θέτει αδιάκριτος φιλοσοφικά ρωτήματα στους αρχιτέχτονες κι εργάτες που σήμερα οικοδομούν τη νέα Ρουσία. Αυτοί σίγουρα δεν έχουν καιρό για φιλοσοφίες, χτίζουν.
Εγώ όμως ήμουν κυριεμένος ακόμα από τις αρχον¬τικές έγνοιες του αστού, που έφαε, χόρτασε, άλλοι δουλεύουν γι’ αυτόν κι έχει άνεση να συζητάει, κι ο νους τον παίζει.

Νιώθεις, σε τριγυρίζουν εδώ, στη Ρουσία, οι τυφλές δυνάμες που δημιουργούν το μάτι και το φως.
Μακάρι να μπορούσα να σου μεταδώσω και σένα λίγο από τη συγκίνηση τούτη, άλλο σκοπό δεν έχει το ελεύτερο τούτο βιβλίο.