Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ

Διψώ! Σε μία λέξη συμπυκνώνεται η ανείπωτη οδύνη του Πάθους! Η αγωνία του θανάτου, το αίμα που κυλάει αναμμένο στις φλέβες και ρέει από τα καρφιά!
Διψώ! Σε μία λέξη η τελευταία επιθυμία του Ιησού! Υπέφερε πάντα ο Ιησούς από μια ακατανίκητη δίψα αγάπης!
Διψώ! Διψούσε για την επικράτηση της αλήθειας, για την καταλλαγή και συμφιλίωση των ανθρώπων. Και είναι αυτή η δίψα του Ιησού διαρκής και παρατεινόμενη μέσα στους αιώνες!
Καθώς ατενίζουμε τούτη την ώρα με δέος και συντριβή τον Εσταυρωμένο, θαρρείς αντηχεί στ΄ αυτιά μας, ο πονεμένος λόγος Του, "ΔΙΨΩ!".
Νιώθουμε ότι απευθύνεται σε μας, προσωπικά στον καθένα μας, και αναμφίβολα μας συγκλονίζει!
Τελικά... εάν ο ληστής έκλεψε τον Παράδεισο, εμείς μπορούμε να ζητήσουμε τον Παράδεισο από τον Κύριο!