Δύο βαθουλώματα έχω από τα δάχτυλά της. Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Η Αφροδίτη μου μιλάει, μου απευθύνεται. Μεγάλη μέρα! Να το τολμήσω; Να πω αυτό που σκέφτομαι; Μήπως είναι έρωτας; Κάτι έχω ακούσει. Οι σφυγμοί μου ανεβαίνουν, ανεβαίνουν, θα πάθω τίποτα και δεν θα ζήσω αυτό που ανατέλλει...

Πώς μπορούν να συναντηθούν ερωτικά ένα χάρτινο πλάσμα με έναν άνθρωπο; Μια ιστορία που συμβαίνει μέσα στα χέρια μας, στις άκρες των δαχτύλων μας. Μια ιστορία για τo χάδι, για τα τελετουργικά της αφής στον καιρό της έλλειψής τους.