Το έργο εξετάζει υπό ένα γενικότερο θεωρητικό πρίσμα τη δυνατότητα της διοίκησης να συνάπτει διοικητικές συμβάσεις και τα όρια αυτής. Ειδικότερα η μελέτη πραγματεύεται το διαχρονικό ζήτημα της συμβατικής δραστηριότητας της διοίκησης και της παρατηρούμενης τα τελευταία χρόνια αύξησης της προσφυγής της διοίκησης στη διοικητική σύμβαση. Η διεύρυνση αυτή εξετάζεται μέσα από τη μεταβολή του ρόλου του κράτους και τη συνεπακόλουθη αλλαγή της σχέσης μεταξύ του κράτους και του ιδιώτη.

Ερευνώνται ακολούθως τυχόν περιορισμοί της διοίκησης κατά την προσφυγή στη συμβατική ρύθμιση εννόμων σχέσεων. Στο πλαίσιο αυτό μελετάται η σχέση της διοικητικής σύμβασης και της διοικητικής πράξης, ως της κρατούσας μορφής ρύθμισης εννόμων σχέσεων στο πεδίο του διοικητικού δικαίου και προτείνεται συνολικά μία νέα προοπτική στη διοικητική σύμβαση.

Το έργο, αναλύοντας το επιμέρους ζήτημα της διεύρυνσης και των ορίων της συμβατικής διοικητικής δράσης, φιλοδοξεί να συμμετάσχει στον ευρύτερο επιστημονικό διάλογο για τη διοικητική σύμβαση, αποτελεί δε ένα χρήσιμο εργαλείο τόσο για τον μελετητή του δημοσίου δικαίου όσο και για τον νομικό της πράξης.