Σήμερα οι άνθρωποι έχουν ως όνειρο και προσδοκία να φτιάξει ο καθένας τη ζωή του και να οικοδομήσει την προσωπική του ευημερία... Όμως υπάρχουν ακόμη κάποιοι “αμετανόητοι”, που θέλουν και επιδιώκουν δίκαια και ειρηνικά να κάνουν κάτι καλύτερο για τον κόσμο. Αυτούς ο συγγραφέας τους θεωρεί φάρους φωτεινούς και οδηγητές στα ανώτερα, σε αυτά που αναζητεί... Αναγνωρίζει όμως και συγχαίρει και τους άλλους, που έζησαν χωρίς μεγαλόσχημα οράματα και φιλοδοξίες και έδωσαν τον ταπεινό τους αγώνα στη ζωή, και τον κέρδισαν χωρίς τυμπανοκρουσίες, και μάλιστα δεν υστέρησαν καθόλου σε ευαισθησίες και ευγενείς στόχους από τους άλλους τους... οραματιστές.