ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΕΘΝΑΡΧΗ 1926-1967

Γιατί σχεδόν σε κάθε πόλη της Ελλάδας υπάρχουν αγάλματα, προτομές, δρόμοι και πλατείες που μνημονεύουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο; Γιατί τόσοι πολιτικοί τον επικαλούνται όταν θέλουν να δώσουν κύρος και ιστορικό βάρος στον λόγο τους; Και, κυρίως, πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο της αποδοχής του, ενώ έχει προηγηθεί ο Εθνικός Διχασμός και το μοίρασμα της χώρας στα δύο;

Το βιβλίο ανασυνθέτει την πορεία μετατροπής του Βενιζέλου από ζώσα μνήμη σε πολιτικό και εθνικό σύμβολο μέσα από αρχεία, κείμενα κάθε είδους, ιστοριογραφικά έργα, τελετουργίες και μνημεία, συνδέοντας διαφορετικά νήματα της συλλογικής μνήμης και της ιστορικής συνείδησης από τον Μεσοπόλεμο έως τη δικτατορία του 1967. Καταγράφονται και αναλύονται πολιτικές συγκρούσεις, ιστοριογραφικές ερμηνείες και τελετουργικές μνημονεύσεις, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται το μωσαϊκό των πολλαπλών προσώπων του Βενιζέλου στη μεταπολεμική Ελλάδα και εξετάζεται το ποιοι τον επικαλέστηκαν, πότε, πώς και γιατί.

Συνολικά, μέσα από τη μετατροπή του Βενιζέλου σε σύμβολο αναδύεται η συμπλοκή των δύο μεγάλων διαιρέσεων του ελληνικού 20ού αιώνα, του Εθνικού Διχασμού και του Εμφυλίου Πολέμου, και σκιαγραφείται η ίδια η σχέση της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας με το προπολεμικό παρελθόν της.