Ο Πλούταρχος είναι ο τελευταίος από τους μεγάλους Έλληνες πεζογράφους της αρχαιότητας. Ήταν επίσης βιογράφος και φιλόσοφος. Γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας και έζησε ανάμεσα περίπου στο 45 μ.Χ. και το 120 μ.Χ. Μορφώθηκε στην Αθήνα και, για να ικανοποιήσει τη φιλομάθειά του, ταξίδεψε στην Αίγυπτο και στην Ιταλία, και έζησε στη Ρώμη για μικρό χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Χαιρώνεια, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Απέκτησε ιδιαίτερους δεσμούς με την περιοχή των Δελφών, αφού κατείχε ισόβια από το 95 μ.Χ. το αξίωμα του ανώτατου ιερέα και επόπτη του μαντείου. Συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή της πατρίδας του. Από τα έργα του σώζονται τα "Ηθικά", συλλογή κειμένων που αναφέρονται σε διάφορα ηθικά προβλήματα.

Τα είδη των κειμένων του είναι: ρητορικές και επιδεικτικές διαλέξεις, σύντομες συγγραφές με θέματα εκλαϊκευμένης ηθικής φιλοσοφίας, διάλογοι με φιλοσοφικές και θρησκευτικές αναζητήσεις, κριτικά φιλοσοφικά πονήματα (στηρίζονται στην πλατωνική θεωρία και εναντιώνονται στους Στωικούς και Επικούρειους φιλοσόφους), αρχαιοδιφικά έργα και τα θεωρούμενα νόθα.

Ένα από τα πιο σημαντικά και πιο γνωστά έργα του Πλουτάρχου είναι οι "Βίοι Παράλληλοι". Πρόκειται για 26 σωζόμενα ζεύγη βιογραφιών όπου παρουσιάζονται εκ παραλλήλου γνωστοί επιφανείς άνδρες από την αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη. Οι τόμοι που ακολουθούν, φιλοξενούν κατ΄ επιλογήν ορισμένους από αυτούς και επιλέχθηκαν με γνώμονα τη σπουδαιότητα των προσώπων.

Η θεματολογία των βιογραφιών αφορά κυρίως στην πολιτική και κοινωνική δράση αυτών των προσώπων. Η ονομασία του έργου δεν προέρχεται από τον ίδιο τον Πλούταρχο, αλλά από εκδότες που κατά καιρούς έχουν εκδώσει τις σωζόμενες μονογραφίες, αλλά και από παλαιούς ερευνητές.