Ο Ιπποκράτης πίστευε ότι το ίδιο το σώμα εμπεριέχει τη δύναμη της αυτοΐασης και ότι ρόλος του ιατρού έγκειται στο να διευκολύνει αυτή τη φυσική διαδικασία. Χρησιμοποιούσε με ιδιαίτερη περίσκεψη τα ισχυρά φάρμακα, ενώ αρκετά συχνά μεταχειριζόταν διάφορα βότανα, κυρίως καταπραϋντικά.

Γενικά η ιπποκρατική ιατρική δίνει έμφαση στο να διατηρείται ο ασθενής καθαρός και σε ανάπαυση. Μεγάλη σπουδαιότητα για τους ιπποκρατικούς είχε η κλινική παρακολούθηση και παρατήρηση, ενώ οι ιατροί καλούνται να καταγράφουν συστηματικά τόσο τα ευρήματά τους όσο και τη θεραπευτική μέθοδο που ακολουθούν. Ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που περιέγραψε την πληκτοδακτυλία (γνωστή και ως ιπποκρατικά δάκτυλα), το θωρακικό εμπύημα κ.ά.

Το Περί αρχαίης ιατρικής θεωρείται από τα παλαιότερα έργα της Ιπποκρατικής Συλλογής, χρονολογούμενο στα τέλη του 5ου αιώνα. Ο τρόπος ζωής και προπάντων η διατροφή κάθε ανθρώπου επιδρά στο σώμα και στην υγεία του. Το είδος των τροφών αλλά και η συχνότητα των γευμάτων διαφέρουν από άτομο σε άτομο και αυτό που βλάπτει κάποιον μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμο για κάποιον άλλο.