Λυσιστράτη: H κωμωδία αυτή του Αριστοφάνη, που γράφτηκε και διδάχθηκε το 411 π.Χ., θεωρείται ως ένα από τα αρχαιότερα και χαρακτηριστικότερα αντιπολεμικά έργα. Κεντρικό της θέμα η ερωτική απεργία που κήρυξαν οι γυναίκες της Αθήνας, με επικεφαλής τη Λυσιστράτη και με τη συνδρομή γυναικών από άλλες ελληνικές πόλεις, έχοντας ως στόχο να υποχρεώσουν τους άντρες τους να σταματήσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, έναν στόχο που τελικώς επιτυγχάνουν ύστερα από μια σειρά ευτράπελων και κωμικών επεισοδίων.

Εκκλησιάζουσαι: Οι Εκκλησιάζουσαι είναι μια ακόμα πολιτική κωμωδία-σάτιρα, από τις χαρακτηριστικές του Αριστοφάνη, όπου πρωταγωνιστούν οι γυναίκες. Εδώ η δυναμική και πανούργα Πραξαγόρα είναι εκείνη που θα αναλάβει τα ηνία της γυναικείας εξέγερσης, με στόχο όχι την επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση, όπως στη Λυσιστράτη, αλλά τον ριζικό μετασχηματισμό της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Μεταμφιεσμένες σε άντρες, η Πραξαγόρα και οι ακόλουθοί της καταλαμβάνουν την Εκκλησία (Συνέλευση) του Δήμου, όπου κανονικά οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, και ψηφίζουν νόμο σύμφωνα με τον οποίο η εξουσία περνά στα χέρια των γυναικών, που επιβάλλουν την περιουσιακή και ερωτική κοινοκτημοσύνη.

Ο Αριστοφάνης έγραψε σε μια εποχή κατά την οποία η Αθήνα κατέρρεε πολιτικά και κοινωνικά. Με τα έργα του εξέφραζε την πικρία του για την παρακμή και στιγμάτιζε τη διαφθορά. Ασκούσε σκληρή κριτική εναντίον των σοφιστών, των δημαγωγών κ.ά. Είχε πάρα πολλές γνώσεις, γεγονός που διαφαίνεται από τις παραπομπές που έκανε σε πολλά έργα γνωστών και άγνωστων ποιητών. Περιέγραφε την πραγματικότητα με ζωηρότητα και παραστατικότητα, ενώ η λεπτή ειρωνεία και οι ευφυείς υπαινιγμοί μαρτυρούν την ευστροφία του.