Το 1993, ο Εδουάρδο Γκαλεάνο επέλεξε μία σειρά ιστοριών που συμπεριλαμβάνονταν στα έως τότε δημοσιευμένα βιβλία του. Το αποτέλεσμα ήταν το Amares, μία προσωπική ανθολογία που εκδόθηκε από τον οίκο Alianza στην Ισπανία, η οποία έμελλε να γίνει ένα μικρό κλασικό βιβλίο, κάτι σαν τις «Μεγάλες Επιτυχίες» της πεζογραφίας του πολυβραβευμένου Ουρουγουανού συγγραφέα και δημοσιογράφου.

Όπως είχε πει και ο ίδιος σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, φανταζόταν τα βιβλία του «σαν σπίτια με πολλά παράθυρα, με παράθυρα πολύ μεγάλα και με πολλές πόρτες, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να μπει και να βγει απ΄ όπου θελήσει και όσες φορές επιθυμεί. Βιβλία που να μην είναι κλουβιά, αλλά χώροι ελευθερίας.»

Οι αδικίες, οι επώδυνες και μαγικές όψεις του έρωτα, η καταδίκη του ιμπεριαλισμού και οι διαφορετικές όψεις της σύγχρονης αποικιοκρατίας, οι επαναστάσεις και οι πολιτιστικές μορφές αντίστασης, η φιλία ως καταφύγιο, οι λησμονημένοι της Ιστορίας και τα μικρά θαύματα που κρύβονται στην καθημερινή ζωή είναι κάποια από τα θέματα που απασχολούσαν και ενέπνεαν τον Γκαλεάνο. Η διαδρομή των κειμένων σε αυτές τις σελίδες δείχνει ...ό,τι αγαπάει.