Ανελήφθης με ολόκληρο τον Μαύρο Κήπο
μέσα στον οποίο έζησες τον
χαλασμό της Τρίτης Σφραγίδας
πλάι στις αδελφές σου,
την θεία Ελλάδα και την νονά Θεσσαλία!
Ω βουνοί και νάπαι και ανθρώπων πληθύς
κλαύσατε και πάντα θρηνήσετε,
συν εμοί. Χάσαμε την Μάνα, τα βουνά μας, τα αρώματα
της ταπεινής ζωής μας [...]
Έκτοτε μου θυμίζεις με χίλιους τρόπους
πως σας χρωστάω μια κανονική κηδεία και ένα μνήμα,
και ως άλλος Ελπήνωρ με πιλατεύεις να γυρίσω πίσω
στα Μαύρα Βουνά...