Τα γράμματα μένουν άγραφα, αλλά τα ταχυδρομεία υπάρχουν ακόμα. Τα κεφάλαια και τα κεφάλια, γεμίζουν με γράμματα. Ένα γεμάτο λέξεις κεφάλι, εκρήγνυται και σπάει και γεμίζει έτσι με ιστορίες ένα γράμμα που ξεκίνησε για αλλού. Φεύγει απ΄ την επαρχία για την Αθήνα με ΚΤΕΛ, αναπολεί τις μέρες εκεί, μιλάει για τους φίλους που δυσκολεύονται να αγαπηθούν, μιλάει για απώλειες, κρίνει, ασχολείται με ξένες ιστορίες. Πάντα όμως, διηγείται τις ιστορίες σε πρώτο πρόσωπο, γιατί έτσι έγιναν σκέψεις, όπως έχουν ειπωθεί. Μεταξύ των ιστοριών, ατάκτως ερριμμένα, ποιήματα άσκοπα και άνθη ανάνθιστα.

Μια συλλογή διηγημάτων και ποιημάτων, συραμμένων σαν το βιβλίο των κειμένων νεοελληνικής λογοτεχνίας, ενός παιδιού που μεγάλωσε και έβαλε μέσα στις σελίδες του φυτικά δείγματα για να τα αποξηράνει.