Θέλω να δω, αν μοιάζεις με τη δική μου Μπίστρισσα
με το Γαλάζιο Μάτι σε εκείνο το ποτάμι...

«Η φύση και η ανθρώπινη αγάπη είναι τα δυο κύρια θέματα που θέτουν εξουσία στην ποίηση του Παναγιώτη Μπόλη. Τα υπόλοιπα είναι η γαρνιτούρα που ομορφαίνει τη μαγειρεμένη τούρτα για μια μεγάλη γιορτή. Η ευχέρεια στην ποίησή του μοιάζει με τη ροή της Μπίστρισσας, η οποία ξέρει μόνο να τρέχει προς τη θάλασσα, χωρίς να σταματήσει ούτε λεπτό για να προκαλέσει έλος. Αυτή μόνο τρέχει, τρέχει... Και μένει πάντα ξάστερη και γάργαρη γεμάτη φρεσκάδα. Αυτή σε συναρπάζει. Μαζί της και εσύ χρειάζεται να τρέξεις να τη φτάσεις, διότι αυτή δεν ξέρει ούτε στιγμή να σταματήσει ακόμα και αν χρειάζεται να πάρει ανάσα...»
Iliaz Bobaj