ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΦΩΤΑ

«Τρέχω, Χριστέ μου, να χωθώ μες στο λιμανάκι Σου, μες στην αγκαλιά Σου, μες στην καρδιά Σου, Χριστέ μου, να μ΄ αγκαλιάσεις, να με παρηγορήσεις και να με προστατέψεις από τόσους εχθρούς, ορατούς και αόρατους Χριστέ μου σε παρακαλώ!»

Ο πατήρ Ευάγγελος Παπανικολάου, διακονώντας ως ιατρός, αλλά και ως ιερέας στην Ελλάδα και στην Ιεραποστολή, εφημέριος στο Καμερούν, έχει δει με τα ίδια του τα μάτια τις αλμυρές θάλασσες του κόσμου, σχηματισμένες από τις πίκρες και τα δάκρυα του ανθρώπινου βίου, μα και τη μόνη ελπίδα στα νάματα του Ιορδάνη.

Το χειμωνιάτικο, εορτολογικό ταξίδι του πατρός Ευαγγέλου έχει τρεις μεγάλους σταθμούς ελπίδας: Τον άγιο Νικόλαο, έναν άγιο συνώνυμο της νίκης του λαού δια της αγάπης του Κυρίου. Τα Χριστούγεννα ως προαιώνια και απροϋπόθετη ευδοκία της Αγίας Τριάδος, με την Ενσάρκωση του Υιού του Λόγου. Και, τέλος, τα Φώτα ως ολόφωτη αποκάλυψη πως προοριζόμαστε όντως για κληρονόμοι της ουράνιας βασιλείας.