ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΩ ΤΙΠΟΤΑ.
ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΠΕΡ.
ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ. ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΜΟΥ.
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΠ ΑΥΤΑ. ΘΑ ΤΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΩ ΟΛΑ.
ΘΑ ΤΑ ΑΜΒΛΥΝΩ. ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.
ΘΑ ΤΑ ΣΒΗΣΩ. ΓΙΑ ΛΙΓΟ.

ΜΠΕΛΑ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.
ΜΠΕΛΑ ΚΑΝ ΤΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΩ.

Κάθε άνθρωπος στη ζωή της δεκαπεντάχρονης Μπέλα θέλει κάτι από αυτήν. Η μητέρα της θέλει να βοηθάει στο σπίτι, ο πατέρας της θέλει να είναι φρόνιμη, ο πρώην της θέλει να μην είναι τόσο υπερβολική. Η μόνη που ποτέ δεν ήθελε τίποτα από αυτήν ήταν η γιαγιά της - που όμως δεν ζει πια.
Μόνο ένα πράγμα απαλύνει τον πόνο: το αλκοόλ. Βότκα, μπίρα, σναπς μέντας - οτιδήποτε μαλακώνει τις αιχμές της ζωής της. Και ποιο είναι το πρόβλημα; Όλοι πίνουν. Εξάλλου η Μπέλα μπορεί να σταματήσει όποτε θέλει. Όταν όμως πέφτει αναίσθητη από το ποτό σε ένα πάρτι και ξυπνά στο νοσοκομείο, είναι αναγκασμένη να αντικρίσει την πραγματικότητα. Και για την Μπέλα, πραγματικότητα σημαίνει αποτοξίνωση.

Θαυμάσια γραμμένο και βαθιά συμπονετικό, το νέο μυθιστόρημα της Kathleen Glasgow είναι μια ανυπόκριτη διερεύνηση των δυνάμεων που οδηγούν νέους ανθρώπους στον εθισμό - και τι στ’ αλήθεια χρειάζεται για να γίνουν καλά.

Ένα ειλικρινές, σπαρακτικό μυθιστόρημα.