Ο τόπος μας είναι γεμάτος από ολοζώντανα ίχνη μιας πλούσιας, δημιουργικής, αλλά και γεμάτης μόχθο ιστορικής διαδρομής. Με την κινητήρια δύναμη της αγάπης για τις ρίζες και την ιδιαίτερη πατρίδα γραμμένο, το βιβλίο τούτο είναι ένα βιωματικό, φυσικό και νοερό, οδοιπορικό της Βάσως Μιμηγιάννη-Τζανάτου στη ζωή, τα έθιμα, τις παραδόσεις των κατοίκων του χωριού της, ενός αντιπροσωπευτικού χωριού της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο λόγος για το Αμπελάκι Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας.

Τα ξένοιαστα παιδικά χρόνια, οι άνθρωποι του μόχθου και ο αθόρυβα ηρωικός αγώνας τους για επιβίωση και προκοπή, τα ήθη, τα τραγούδια, οι χαρές, οι πίκρες, η αυθεντική λαϊκή γλώσσα, η ντοπιολαλιά, το όμορφο φυσικό τοπίο συνθέτουν ένα νοσταλγικό μωσαϊκό. Οι ζωντανές μαρτυρίες, οι γλαφυρές λαϊκές αφηγήσεις, τα γνωμικά, οι παροιμίες, τα ανέκδοτα, με τη συνδρομή ενός πλούσιου φωτογραφικού υλικού, ανάβουν τη σπίθα της θύμησης. Το ξεχωριστό ήθος, η απλότητα και η ζεστασιά των ανθρώπων του χωριού προβάλλουν μέσα από τη μαγεία του λαϊκού λόγου. Από κάθε σελίδα αναδύεται το άρωμα ενός γνήσιου λαϊκού πολιτισμού που όσο φθίνει στους αδυσώπητους καιρούς μας τόσο πιο επίκαιρος γίνεται.

Η συγγραφέας φιλοδοξεί ο αναγνώστης του βιβλίου «σε κάποιες σελίδες του να βρει κάτι από τον εαυτό του, από τους γονείς και τους παππούδες του». Και διακηρύσσει με περισσή έγνοια την πεποίθησή της ότι «τούτος ο τόπος πρέπει να μείνει ζωντανός».

Προϊόν κοπιώδους και μακροχρόνιας έρευνας, το πόνημα τούτο εκφράζει τη βαθιά ανθρώπινη αγωνία να παραμείνουν ανεξίτηλα τα ταυτοτικά στοιχεία ενός λαού που ποτέ δε σταμάτησε να αγωνιά, να δημιουργεί και να παλεύει...