Αναλαμπή πελώρια από μακριά που έρχεται,
σημάδι πως κοντεύει ένα τέλος, που για τέλος νομίζουμε,
σημάδι πως κοντεύει μια αρχή, που για αρχή δεν θα μοιάζει,
το πρώτο ψέμα της ζωής μας εμείς σε εμάς το είπαμε.

Δεν άκουσα ποτέ μια ορμήνια να μου λέει:
«Μη γελαστείς! Σε γέλασαν!»
«Μην τους γελάς! Γελάστηκαν!»
«Μην οπλιστείς! Σε σκότωσαν!».

Αφωνος και αόρατος να ελπίζω,
πως κάπου έχω μια φωτιά θαμμένη,
σε κάποια αρένα μια ποινή να εκτίσω,
και την αιώνια να κλείσω την πληγή που ρέει.