Ο δράκος και η δρακοντοκτονία στους βίους των Αγίων είναι ένα προσφιλές θέμα στη χριστιανική κοινότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο αναπαραγωγής ή και διάχυσης εσφαλμένων πληροφοριών, ακόμη και συντήρησης υπερβολών. Πολλές φορές λησμονούμε ότι η πορεία προς την Αγιότητα, η χαρίτωση από τον Θεό, δεν εξαρτώνται από θαύματα –δεν είναι όλοι οι ’γιοι θαυματουργοί- αλλά μάλλον επιβεβαιώνουν το έκτακτο χάρισμα που δίδεται από τον Κύριο. Η όποια μονομερής θεώρηση ή εμπρόθετη προβολή ενός περιστατικού δρακοντοκτονίας εις βάρος της κατά Χριστόν μίμησης από μέρους του Αγίου, δεν παράγει θεάρεστο έργο και δεν υπηρετεί την χριστιανική κοινότητα.

Ο δράκος, όπως επίσης η δρακοντοκτονία στους βίους των ορθοδόξων Αγίων αφορά τόσο στον αισθητό δράκοντα, όσο και το νοητό (διάβολο), με αντίστοιχα παραδείγματα, όπως προκύπτουν από τα συναξάρια και τα ιστορικά κείμενα, από την υμνογραφία και την εικονογραφία της Εκκλησίας.

Στη χορεία των δρακοντοκτόνων αγίων συναριθμούνται Ιεράρχες, Όσιοι και Οσίες, όπως επίσης Ομολογητές.