Πριν από λίγα χρόνια, σε μια επίσκεψη ή μάλλον ανίχνευσή του στην Παναγία των Παρισίων, ο συγγραφέας βρήκε σε μια σκοτεινή γωνιά, του ενός από τους πύργους της, αυτή τη λέξη χαραγμένη στον τοίχο: Α Ν Α Γ Κ Η. Τα κεφαλαία αυτά ελληνικά γράμματα, μαύρα απ’ την πολυκαιρία κι αρκετά βαθιά σκαλισμένα στην πέτρα, με απροσδιόριστα γνωρίσματα της γοτθικής γραφής που είχαν περάσει στα σχήματα και στον τρόπο που έγερναν, σα να φανερώνουν πως τα είχε γράψει εκεί κάποιο χέρι του μεσαίωνα, και προπάντων το πένθιμο και μοιραίο νόημα που κλείνουν μέσα τους, έκαναν ζωηρή εντύπωση στον συγγραφέα… Πάνω σ’ αυτή τη λέξη, δημιουργήθηκε αυτό το βιβλίο.