Το βιβλίο αυτό εξετάζει ένα από τα πιο ευαίσθητα ζητήματα της πρόσφατης διπλωματικής ιστορίας της Ανατολικής Μεσογείου, τη σχέση Ελλάδας, Τουρκίας, Κύπρου και ΝΑΤΟ κατά την κρίσιμη περίοδο μεταξύ 1973 και 1988. Η χρονική αυτή περίοδος αρχίζει με την εμφάνιση της ελληνοτουρκικής διένεξης στο Αιγαίο το 1973 και ολοκληρώνεται με την πιο συστηματική μέχρι σήμερα προσπάθεια επίλυσής της στον απόηχο της διαδικασίας προσέγγισης του Νταβός το 1988. Λόγω της διαμόρφωσης όλων των επακόλουθων νομικών, γεωπολιτικών και γεωοικονομικών πτυχών αυτής της πολύπλοκης σχέσης, η περίοδος αυτή ήταν η πιο κρίσιμη για την εξέλιξη της ελληνοτουρκικής διένεξης. Συμπίπτει επίσης με ορισμένες σοβαρές κρίσεις στο πλαίσιο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, οι οποίες, ως αποτέλεσμα της μακραίωνης αντιπαλότητας μεταξύ δύο μελών της, κλόνισαν τα θεμέλιά της στη γεωστρατηγικά ευαίσθητη νοτιοανατολική περιοχή της Μεσογείου.

Το κυπριακό ζήτημα και οι πολλές ερμηνευτικές προσεγγίσεις που αναπτύχθηκαν για τον πόλεμο του 1974 επανεξετάζονται επίσης κριτικά, και για τον σκοπό αυτό η ανάλυση στο βιβλίο αυτό ανατρέχει στις εξελίξεις που σημειώθηκαν στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.