Στο βιβλίο παρουσιάζονται θεμελιακά και ουσιώδη στοιχεία της αρχαιοελληνικής τραγικής θέασης του κόσμου και του ανθρώπινου βίου: η σχέση του ανθρώπου και της ζωής του με δυνάμεις που βρίσκονται πέρα από τα όρια ελέγχου του, αυτές που ονομάζονται υπερφυσικές ή υπέρλογες, η ευθύνη και η συμβολή του ανθρώπου στη διαμόρφωση του πεπρωμένου του, οι αξίες που ορίζουν τα πρότυπα συμπεριφοράς στην προσωπική και κοινωνική ζωή, αλλά και οι οδυνηρές συνέπειες από την παραμέληση αυτών των αξιών.

Αν και η εποχή μας φαίνεται να αναπτύσσει απέναντι στα υπαρξιακά και κοινωνικά ζητήματα όλο και πιο απομακρυσμένες απαντήσεις από εκείνες των κοσμοαντιλήψεων της ελληνικής τραγωδίας, οι εκάστοτε κρίσιμες περιστάσεις δείχνουν πως η δική τους ‘σοφία’ για τα μεγάλα ζητήματα της ζωής παραμένει επίκαιρη και επιβεβαιώνεται με δραματικό και οδυνηρό τρόπο. Το παρόν πόνημα θέλησε να δείξει ακριβώς την αξία που έχει η θεώρηση αυτή για τη βαθύτερη κατανόηση της περιπέτειας της ανθρώπινης ύπαρξης.