Ο συλλογικός αυτός τόμος φέρνει στο προσκήνιο του επιστημονικού διαλόγου την κοινωνική αποστέρηση ως πεδίο παρέμβασης της κοινωνικής εργασίας, όπως και άλλων κοινωνικών επιστημών. Η έκδοσή του συμπίπτει με μια περίοδο παρατεταμένης αβεβαιότητας και σημαντικών προκλήσεων, τόσο στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο επαγγελματικών πρακτικών, αναφορικά με τα μέσα και τους τρόπους αντιμετώπισης των ποικίλων και εξαιρετικά αρνητικών συνεπειών της κοινωνικής αποστέρησης, τις οποίες σήμερα βιώνουν μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Σκοπός του βιβλίου είναι να συμβάλει σε αυτή τη συζήτηση, εξετάζοντας ένα ευρύ φάσμα προοπτικών για τη μελέτη των αιτίων, αλλά και των επιμέρους πλευρών της κοινωνικής αποστέρησης. Παράλληλα αναδεικνύει την ανάγκη για τον σχεδιασμό και την πραγματοποίηση παρεμβάσεων που αποκρίνονται στις στερήσεις και στα αιτήματα των άμεσα ενδιαφερομένων, υπηρετούν την πραγμάτωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, τη χειραφέτηση και την κοινωνική αλλαγή και προάγουν την ευημερία των ανθρώπων.