Πώς θα ήταν η Αλίκη αν έμπλεκε με σκληρά ναρκωτικά στη Χώρα των Θαυμάτων; Πώς είναι η ζωή ενός κοριτσιού κανονικής ελληνικής οικογένειας όταν κυριεύεται από την ηρωίνη στα καλά καθούμενα ή στα όχι-πολύ-καλά καθούμενα; Πώς είναι να βουλιάζει το ίδιο κορίτσι στον πιο βαθύ εθισμό και πώς είναι να καταφέρνει στο τέλος να βγει στην επιφάνεια κλοτσώντας, δηλαδή να τα κόψει όλα μαχαίρι;

Το κορίτσι στη θέση της Αλίκης είναι αληθινό, η ιστορία του, που τρέχει σε αυτό το βιβλίο, είναι πιο αληθινή από την αλήθεια. Τρέχει κυριολεκτικά από καθωσπρέπει σπίτια σε καταγώγια, σε φοιτητικά υπόγεια, σε στενάχωρες συνθήκες, σχέσεις, έρωτες και φιλίες, με μια αισιοδοξία και την ανακουφιστική λύση στο τέλος, εκεί ακριβώς που περιμένεις ότι το έργο που διαβάζεις θα γίνει βαριά τραγωδία: Δεν πηγαίνουν όλα καλά πάντα στη ζωή, αλλά μερικές φορές πηγαίνουν. Μερικές φορές η ηρωίδα γλιτώνει, βγαίνει από το λούκι, στέκεται στα πόδια της.