Το βιβλίο απευθύνεται σε όλους όσους ενδιαφέρονται για τους αρχαίους Έλληνες. Είναι δε η ανάλυση ενός «μη ειδικού», που ίσως για τον λόγο αυτό ακριβώς η ματιά του, ματιά που έρχεται «απ έξω», να έχει κάποια χρησιμότητα ακόμη και για τους ειδικούς. Αυτό πάντως που εγώ έκανα είναι να μη διαβάσω το παρελθόν με τα γυαλιά της δικής μου εποχής και να μην κοιτάξω εκείνο τον κόσμο με τους προβληματισμούς, τις αντιλήψεις και τα κριτήρια του σήμερα.

Πρόθεσή μου ήταν να κατευθύνω τη ματιά μου και να συγκεντρωθώ στις πλευρές εκείνες της γυναικείας ζωής που έχουν παρεξηγηθεί περισσότερο, ασφαλώς και για το λόγο ότι οι σύγχρονοι κλασικιστές στις μελέτες τους δεν χρησιμοποιούν όλο το υλικό που μας προσφέρεται για το σκοπό αυτό.

Αν παλιότεροι μελετητές έτειναν να παρουσιάζουν τις Ελληνίδες της αρχαιότητας, και δη της κλασικής Αθήνας, ως αποδεχόμενες αδιαμαρτύρητα τον τρόπο ζωής τους, υπονοώντας έτσι ότι θεωρούσαν ως ορθά, δίκαια και φυσικά τα όσα είχε θεσπίσει και πρέσβευε γι αυτές η κοινωνία τους, η διόρθωση αυτής της οπωσδήποτε μεροληπτικής ωραιοποιήσεως της τότε θέσεως των γυναικών δεν βρίσκεται βέβαια στην εξίσου λανθασμένη διόγκωση υπαρκτών αρνητικών στοιχείων και καταστάσεων, ούτε στην απορριπτέα γενίκευση προβληματικών περιπτώσεων ή εξαιρέσεων, στην οποία επιδίδονται οι νέοι σοφιστές του μεταμοντερνισμού.