Εκείνη είναι το κορίτσι που θέλει να αποτινάξει από πάνω του τη φτώχεια. Αυτός το αγόρι που ενσαρκώνει αυτήν την εξωφρενική πολυτέλεια. Μεγαλώνοντας εκείνη συντηρεί τα συναισθήματά της, μα τα κρύβει, αλλάζει παρέες, εραστές, συναντά ενδιαφέροντες ανθρώπους, παντρεύεται, αποκτάει παιδιά... Κάποια στιγμή εισβάλλει στη ζωή της ο παιδικός της έρωτας, συγκλονιστικός, εθιστικός. Ο γάμος της δεν έχει πλέον καμμιά τύχη. Τα παιδιά της εγείρουν τείχος αντίστασης αλλά είναι αδύναμο και θα σαρωθεί: αυτός ο έρωτας δεν είναι απλά εκπλήρωση, είναι προορισμός και εξαγνισμός. Η συνέχεια, ασύμμετρη. Το άγχος της ευτυχίας, αμείλικτα συγκρουσιακό.

Πόσο ο έρωτας εννοεί την αγάπη και ο συμβιβασμός την απογοήτευση; Στο τεράστιο πλέγμα των ανθρώπινων σχέσεων τα πιο οικεία συναισθήματα είναι και τα πιο σκοτεινά. Η ζωή τρέχει μπροστά. Κι αν δεν το καταλάβουμε γρήγορα, αν δεν μας συγχωρήσουμε, δεύτερη ζωή δεν έχει...