Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται για να χαρίσουν απλόχερα αγάπη. Και κάποιοι άλλοι για να σπείρουν τον όλεθρο και την καταστροφή.

Η Γιασεμή αγάπησε με πάθος τον Κωσταντή, μα τα βήματά του τον οδηγούσαν πάντα μακριά της. Εκείνη, όμως, δεν έπαψε στιγμή να περιμένει, γιατί ήξερε πως αυτό που ένιωθε δεν ήταν επιπόλαιο, πως αυτός ο άνθρωπος είχε καταλάβει μια θέση στην καρδιά της που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να πάρει. Και πράγματι, σαν τα χρόνια πέρασαν, με πίκρες και με βάσανα, η μοίρα τους ένωσε με νήματα ανεξάντλητα στη φθορά του χρόνου. Μα τo πιο πολύτιμο δώρο που τους έκανε η ζωή, ήταν ο καρπός της αγάπης τους, η Λένια τους.

H Λένια γεννήθηκε μέσα από την αγάπη και όταν αποφάσισε να πορευτεί στη ζωή της με τον Aρη, πίστευε ότι θα είναι για πάντα. Όμως, μέσα σε μια στιγμή γκρεμίστηκαν αναπάντεχα όλα τα όνειρά της. Η Λένια απομακρύνεται από τη ζωή του αθόρυβα, δίχως μια λέξη. Εξαφανίζει καλά τα ίχνη της και χάνεται στην άλλη άκρη της γης. Γνώρισε ξανά τον έρωτα, την προδοσία, μα κανείς δεν στάθηκε ικανός να κερδίσει την καρδιά της. Ώσπου ένα μοιραίο ατύχημα θα φέρει ξανά τον Aρη στον δρόμο της...