Το κείμενο αυτού του βιβλίου, θα μπορούσε να είναι μια «ανατομική πράξη» στο σώμα της συζυγικής ζωής. Καμία φιλοδοξία. Δούλεψα σ άλλον χώρο. Γι αυτό και θα το έλεγα μια ανασκαφική τομή, με στόχο τα ευρήματα. Πάντοτε γοητεύουν. Ίσως τα ευρήματα ψυχής να μας τρομάζουν λίγο, αλλά είναι προτιμότερο να τα έχουμε γνωρίσει. Έτσι, από το ειδικό στο γενικό, το κείμενο αυτό, πιστεύω πως αφορά όλες και όλους, όσοι τολμήσαμε να δοκιμάσουμε την εμπειρία του γάμου συνειδητά, ελεύθερα, επώδυνα και ανώδυνα, πολεμικά και ειρηνικά. Από την ματαίωση ως την δικαίωση και εξ αδιαιρέτου. Μπορεί να είναι και μία απόπειρα κατανόησης - Post quem, για ό,τι έχει συμβεί. Τα όνειρα είναι και αυτά ένα μέσον. Μην τα παρεξηγούμε.