Μονόπρακτο σκετς, σχέδιο αστυνομικής νουβέλας ή σενάριο κόμικ; Πενήντα χρόνια μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου, που έγινε Εθνική Εορτή. Στην πραγματικότητα μια εποχή ρομαντική γεμάτη παγίδες για όλους.

Στη νουβέλα παρελαύνουν χαρακτήρες της εποχής: ένας παραδοσιακός τότε αριστερός που φλερτάρει με τη διαβόητη αμερικανική επιχορήγηση του Ιδρύματος Φορντ, ένας αναρχικός του "κίτρινου Τύπου" με το προσωνύμιο "λεκές", ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, οι μπον βιβέρ και γκάνγκστερ του καθεστώτος των συνταγματαρχών, ένας νεαρός ηρωικός κομμαντάντε, και το δημιούργημά του, ο εικοσάχρονος "Σταύρος", ο ταχυδακτυλουργός ’λεξ Καράκας, ο μπουκαδόρος Αριστοτέλης Βραχνός, ασφαλίτες και στάρλετ σ ένα τσίρκο αναμνήσεων ενός επίδοξου συγγραφέα κι ενός δημοσιογράφου που μαγνητοφωνούν τη συνομιλία τους ξαπλωμένοι στις σαίζ-λονγκ της Πανσιόν "Απόλλων".

Πρόσωπα και ιστορίες πραγματικές και φανταστικές. Κι ένα παιχνίδι με περιστατικό και ονόματα, όπως το εγκαινίασε πριν από χρόνια ο Γιάννης Μαρής. Κι εδώ από την Eroica της δεκαετίας του 1930 πάμε στη Romantica της δεκαετίας του 1970 - ένα καμπαρέ και μια πανέμορφη νεαρή στριπτηζέζ που μοιάζει με την ’ννα Καρίνα, με γούνα Black Diamond, την ώρα που το τανκς κυκλώνουν το Πολυτεχνείο