Βρισκόμαστε 31 χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, ιδίως μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία, έχουν δείξει ότι οι τυμπανοκρουσίες με τις οποίες είχε υπογραφεί η συνθήκη δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Η ΕΕ μαστίζεται από τη φτώχεια, την κοινωνική αδικία, τη συρρίκνωση των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, την άνοδο του ρατσισμού και της ακροδεξιάς, τις εσωτερικές αντιθέσεις και τα διαφορετικά συμφέροντα των ισχυρών κρατών, το ολοένα αυξανόμενο χάσμα ανάμεσα στα ισχυρά και στα λιγότερο αναπτυγμένα κράτη.

Ειδικά για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό η εμπειρία της συμμετοχής στην ΕΕ αποδείχθηκε οδυνηρή. Σε αυτές τις συνθήκες τίθεται με επίταση το ερώτημα: «Υπάρχει εναλλακτικός δρόμος; Μπορεί η Ελλάδα εκτός ΕΕ;»

Ο παρών τόμος ξεκινά τη μελέτη του κρίσιμου αυτού ερωτήματος. Ανοίγει τη συζήτηση για τις παρακάτω θεματικές:
-Ποιες είναι οι οικονομικές και πολιτικές προϋποθέσεις για την εκτός ΕΕ πορεία της Ελλάδας;
-Ποιες οι προοπτικές των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, της εξάλειψης της εκμετάλλευσης του εργατικού δυναμικού;
-Ποιες οι προοπτικές για τη βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας;
-Ποιες οι προοπτικές για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας;
-Πώς μπορεί να αξιοποιηθούν καλύτερα οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και το παραγωγικό δυναμικό;
-Ποιο το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων εκτός ΕΕ;
-Τι μπορεί να γίνει με τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές της χώρας. Υπάρχουν εναλλακτικές εμπειρίες και λύσεις;
-Πώς μπορούν να αξιοποιηθούν από την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό οι διεθνείς συνθήκες;