Ένας απρόσκλητος μουσαφίρης. Με όπλα του την πειθώ και τη γοητεία, αναστατώνει κυριολεκτικά το ήρεμο τέλμα μιας υποδειγματικής οικογένειας. Με τη δύναμη της πειθούς κατορθώνει το ακατόρθωτο: να μετατρέψει τη δογματική μεταφυσική της θρησκοληψίας σε ορθολογισμό, ενώ με τη δύναμη της γοητείας εξευτελίζει (και απολαμβάνει) τα συναισθήματα της φιλίας, του έρωτα και της αξιοπρέπειας. Η κατάληξη; Στην κρίση του θεατή και του αναγνώστη... Έργο πολιτικό; Έργο κοινωνικό; Έργο ερωτικό; Κυρίως έργο σατανικό, έργο θεμελιώδες της ιστορίας του θεάτρου.