Στη μεταπολεμική Ελλάδα, σ’ ένα μικρό προσφυγικό χωριό της Βόρειας Ελλάδας, μια παρέα σκληροτράχηλων παιδιών, μεγαλώνει στα πέτρινα χρόνια, απλά, με πολλές στερήσεις και πλούσια αισθήματα. Η εποχή και τα ήθη σκληρά όπως και τα παιχνίδια τους. Σε μια εξερεύνηση συναντούν ένα τραυματισμένο άλογο που κλαίει. Το δάκρυ αυτό τους συγκινεί και τους παρακινεί να δραστηριοποιηθούν. Το συμπονούν, το αγαπούν, το κάνουν φίλο τους και προσπαθούν να το λυτρώσουν.

Δοκιμάζουν πολλούς τρόπους, το εγχείρημα όμως είναι δύσκολο και η κοινωνία τους αδιάφορη για τέτοιου είδους προβλήματα, γιατί έχει να ασχοληθεί με το πρόβλημα της επιβίωσης. Βιώνουν λοιπόν τα παιδιά ένα πρωτόγνωρο αίσθημα και βρίσκονται αντιμέτωποι με μια σκληρή πραγματικότητα.

Προσπαθούν μόνα τους να βρουν έναν τρόπο που να τα απαλλάξει από το δίλημμα. Έχει κανείς το δικαίωμα σε κάποιο ζωντανό ον που οδεύει σε σίγουρη κατάληξη να την επιταχύνει;

Με τους ισχύοντες κανόνες της εποχής, η παρέα ζει ένα, έντονο από δράση και συναισθήματα, Σαββατοκύριακο και αφήνει το κοινωνικό της αποτύπωμα.